worek

worek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. worekrka {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'opakowanie zszyte z kawałka materiału, bez foremnego dna, często zawiązywane u góry, służące do przechowywania lub przenoszenia czegoś, zwłaszcza sypkiego; także: objętość takiego opakowania jako miara ilości czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Worek papierowy, foliowy, płócienny. Worek z ziemniakami. Worki cementu, nawozów sztucznych. Nieść worek na plecach. Wysypać cukier z worka. Dziura w worku. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'fason sukni prostej, luźnej, bez wcięcia w talii; także suknia tak uszyta' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle w lm {{/stl_8}}{{stl_7}}'u człowieka: obwisła skóra pod oczami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Po nieprzespanej nocy miał worki pod oczami. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}bot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'u niektórych grzybów: rodzaj zarodni o wydłużonym kształcie'{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}dziurawy worek; kupować – kupić kota w worku; studnia [worek, beczka] bez dna; wrzucać – wrzucić [i in.] {{/stl_7}}{{stl_8}}{kogoś, coś} {{/stl_8}}{{stl_7}}do jednego worka; wyszło [wylazło] szydło z worka {{/stl_7}}